Complexe wonden op het lichaam of in de mond genezen moeilijk en soms zelfs helemaal niet. Artsen moeten vaak hun toevlucht zoeken tot dure technieken, helaas met wisselend succes. Onderzoekers ontwikkelden nu een eenvoudige techniek waarbij een "superbloedklonter" (LPRF) wordt vervaardigd van het bloed van de patiënt. Deze superklonter bevat hoge concentraties van alle componenten die nodig zijn voor een snelle en verbeterde wondheling. Op 8 en 9 september presenteren wereldexperts hun ervaringen met de LPRF-techniek.
Chronische wonden of wonden op een lastige plaats, zoals doorligwonden, genezen moeilijk. Patiënten sukkelen soms jarenlang met klachten en in enkele gevallen is een radicale behandeling, zoals een amputatie, de enige oplossing. De nieuwe LPRF-methode biedt echter een oplossing. De techniek werd ontwikkeld door de Chileen Nelson Pinto, en door de Franse wetenschappers David Dohan Ehrenfest en Joseph Choukroun. Hierbij wordt bloed van de patiënt gebruikt, dat wordt afgenomen in eenvoudige buisjes, vergelijkbaar met een bloedafname bij de huisarts. Deze buisjes gaan in een centrifuge en na twaalf minuten ronddraaien heeft er zich in elk buisje een slijmerige massa gevormd. Van deze massa kunnen artsen nadien membranen, de zogeheten superklonters, maken. Dergelijke LPRF-membranen zijn opgebouwd uit een stevig fibrine-netwerk (onoplosbaar eiwit gevormd tijdens het bloedstollingsproces) met daarin tal van witte bloedcellen en gestimuleerde bloedplaatjes.
Deze membranen hebben een aantal zeer interessante eigenschappen. De belangrijkste is dat ze het lichaam als het ware een toolbox aanreiken waardoor de genezing vlotter kan verlopen. De membranen geven een aantal stoffen vrij die de reorganisatie van de bloedvoorziening bevorderen en het bekledend weefsel helpen om de wonde te sluiten. Dit heeft vele mogelijke toepassingen: een chronische wonde kan hierdoor vaak worden genezen, het wegkwijnen van het kaaksbeen na verlies van een tand kan vertraagd worden, open wonden na chirurgie kunnen sneller sluiten en de littekenvorming tijdens de heling van brandwonden kan verminderd worden.
Tandheelkunde
De techniek wordt reeds met succes toegepast in de tandheelkunde. Professor Marc Quirynen (School voor Tandheelkunde, Afdeling Parodontologie van de KU Leuven) is enthousiast: "In de tandheelkunde moeten we vaak delen van het kaakbeen herstellen om nadien tandimplantaten te kunnen plaatsen. Vroeger gebruikten we daarvoor gemalen dierlijk bot en collageen. Nu brengen we LPRF-membranen aan en geneest het lichaam zichzelf. Doordat we enkel werken met materiaal dat eigen is aan de patiënt is de methode heel veilig. Omdat de methode ook heel eenvoudig is, is de kostprijs beperkt. Recent klinisch onderzoek binnen de Afdeling Parodontologie heeft de gunstige werking van LPRF bevestigd."
Tijdens het congres zullen een aantal wereldexperts ook de voordelen bespreken van deze LPRF-membranen bij de heling van complexe wonden buiten de mond. Hierbij zal veel aandacht besteed worden aan chronische wonden (veneuze wonden, diabetische wonden, doorligwonden, wonden na bestraling, brandwonden,...). Deze procedures zijn relatief nieuw, maar de resultaten zijn fenomenaal.
Het volledige programma van het congres vindt u op www.enhd2018.be.
Chronische wonden of wonden op een lastige plaats, zoals doorligwonden, genezen moeilijk. Patiënten sukkelen soms jarenlang met klachten en in enkele gevallen is een radicale behandeling, zoals een amputatie, de enige oplossing. De nieuwe LPRF-methode biedt echter een oplossing. De techniek werd ontwikkeld door de Chileen Nelson Pinto, en door de Franse wetenschappers David Dohan Ehrenfest en Joseph Choukroun. Hierbij wordt bloed van de patiënt gebruikt, dat wordt afgenomen in eenvoudige buisjes, vergelijkbaar met een bloedafname bij de huisarts. Deze buisjes gaan in een centrifuge en na twaalf minuten ronddraaien heeft er zich in elk buisje een slijmerige massa gevormd. Van deze massa kunnen artsen nadien membranen, de zogeheten superklonters, maken. Dergelijke LPRF-membranen zijn opgebouwd uit een stevig fibrine-netwerk (onoplosbaar eiwit gevormd tijdens het bloedstollingsproces) met daarin tal van witte bloedcellen en gestimuleerde bloedplaatjes.Deze membranen hebben een aantal zeer interessante eigenschappen. De belangrijkste is dat ze het lichaam als het ware een toolbox aanreiken waardoor de genezing vlotter kan verlopen. De membranen geven een aantal stoffen vrij die de reorganisatie van de bloedvoorziening bevorderen en het bekledend weefsel helpen om de wonde te sluiten. Dit heeft vele mogelijke toepassingen: een chronische wonde kan hierdoor vaak worden genezen, het wegkwijnen van het kaaksbeen na verlies van een tand kan vertraagd worden, open wonden na chirurgie kunnen sneller sluiten en de littekenvorming tijdens de heling van brandwonden kan verminderd worden.TandheelkundeDe techniek wordt reeds met succes toegepast in de tandheelkunde. Professor Marc Quirynen (School voor Tandheelkunde, Afdeling Parodontologie van de KU Leuven) is enthousiast: "In de tandheelkunde moeten we vaak delen van het kaakbeen herstellen om nadien tandimplantaten te kunnen plaatsen. Vroeger gebruikten we daarvoor gemalen dierlijk bot en collageen. Nu brengen we LPRF-membranen aan en geneest het lichaam zichzelf. Doordat we enkel werken met materiaal dat eigen is aan de patiënt is de methode heel veilig. Omdat de methode ook heel eenvoudig is, is de kostprijs beperkt. Recent klinisch onderzoek binnen de Afdeling Parodontologie heeft de gunstige werking van LPRF bevestigd."Tijdens het congres zullen een aantal wereldexperts ook de voordelen bespreken van deze LPRF-membranen bij de heling van complexe wonden buiten de mond. Hierbij zal veel aandacht besteed worden aan chronische wonden (veneuze wonden, diabetische wonden, doorligwonden, wonden na bestraling, brandwonden,...). Deze procedures zijn relatief nieuw, maar de resultaten zijn fenomenaal.Het volledige programma van het congres vindt u op www.enhd2018.be.