Gemiddeld vraagt een Vlaams ziekenhuis een maximaal ereloonsupplement van 141% op een eenpersoonskamer. In een Waals ziekenhuis is dat 206% -enkel het ziekenhuis van Moeskroen beperkt zich nog tot 100%- en in Brussel loopt het op tot 280%. Het Belgische gemiddelde van 177% verbergt dus grote regionale verschillen.
Dat blijkt uit een onderzoek van het Vlaams & Neutraal Ziekenfonds. Het V&NZ ging voor alle ziekenhuizen in België na hoeveel ereloonsupplementen ze maximaal vragen op eenpersoonskamers. Een eerste besluit is dat "de tijd dat ziekenhuizen zich beperkten tot het dubbele (100%) ereloonsupplement op éénpersoonskamers al lang voorbij is."
Van de 54 Vlaamse ziekenhuizen zijn er slechts 15 die het maximum van 100% aanrekenen. Acht ziekenhuizen vragen een supplement tussen 105 en 125%, 20 tussen 135 en 150% en elf ziekenhuizen hanteren het maximum van 200%.In deze laatste categorie zitten onder meer de universitaire ziekenhuizen van Gent en Antwerpen, het Ziekenhuisnetwerk Antwerpen en de GZA-ziekenhuizen.
Brussel
Het ergste is de situatie uiteraard in Brussel. Het minst dure ziekenhuis is meteen ook het enige Nederlandstalige ziekenhuis in de hoofdstad namelijk het UZ Brussel (175%). De Europaziekenhuizen beperken zich tot een ereloonsupplement van 200%, in de negen andere Brusselse ziekenhuizen bedragen de ereloonsupplementen 300%.
Het VNZ berekende dat in België het gemiddelde maximale ereloonsupplement in 2019 was opgelopen tot 177%. Met betrekking tot de communautaire verschillen stelt het ziekenfonds dat "het al langer bekend is dat de kostprijs voor een opname in een éénpersoonskamer in Brussel hoger is dan bijvoorbeeld in Turnhout. Dat de ereloonsupplementen tot driemaal hoger kunnen zijn, is niet bepaald objectief verklaarbaar", zo luidt het nog. Het VNZ bepleit daarom een responsabilisering in de gezondheidszorg.
Helemaal nieuw zijn de VNZ-vaststellingen niet. Al in 2009 stelde dokter Louis Ide, momenteel algemeen secretaris bij N-VA, dezelfde communautaire scheeftrekkingen vast. Ook nog meegeven dat de Maha-analyses van Belfius aantonen dat het louter Franstalige ziekenhuizen zijn die in de rode cijfers zitten.